ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΣΧΟΛΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟ

Το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας προκήρυξε διαγωνισμό δημιουργίας ταινίας μικρού μήκους για τα ομογενειακά σχολεία. Στα πλαίσια λοιπόν αυτού του διαγωνισμού τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί της Μεγάλης Σχολής και του Ζαππείου παίρνουν μέρος με δυο ταινίες όπου παρουσιάζουν μια συνηθισμένη μέρα τους στα σχολεία τους.

ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

"Η Άλωση της Πόλης από τους Τούρκους (Τρίτη 29 Μαΐου 1453)"

ΔΟΚΙΜΑΣΑΜΕ ΡΟΔΟΖΑΧΑΡΗ

Σήμερα δοκιμάσαμε ένα γλυκό του κουταλιού που μύριζε υπέροχα, σαν άρωμα τριαντάφυλλο! Στην Ι.Μ Παμμεγίστων Ταξιαρχών οι καλόγεροι φτιάχνουν από πολύ παλιά τη ροδοζάχαρη από τα πέταλα μια συγκεκριμένης ποικιλίας τριαντάφυλλου.

Από την Πόλη έρχομαι κι ως την Ευρώπη φτάνω...

Την Τετάρτη 14 Μαϊου, παρουσιάσαμε το πολιτιστικό μας πρόγραμμα σε μια ειδική εκδήλωση στο χώρο του σχολείου μας σε συνεργασία με τους συμμαθητές μας από τη ΣΤ' τάξη, που παρουσίασαν και αυτή το πολιτιστικό τους πρόγραμμα για την Ευρώπη. Κάναμε ένα ταξίδι από την Πόλη προς την Ευρώπη και ανακαλύψαμε σπουδαίες πληροφορίες για την Κωνσταντινούπολη από την εποχή του Βυζαντίου έως και σήμερα! Χορέψαμε, τραγουδήσαμε, συγκινηθήκαμε, ενθουσιαστήκαμε και γευθήκαμε πολίτικες γεύσεις από τα χεράκια των μαμάδων μας στο τέλος της εκδήλωσης!Αισθανθήκαμε για λίγο την αύρα του Βοσπόρου και των στενών της Πόλης!!!!

Πάρθεν η Ρωμανία! Ο θρήνος της Τραπεζούντας

Έναν πουλίν, καλόν πουλίν, εβγαίν’ από την Πόλην,

ουδέ ’ς σ’ αμπέλα ’κόνεψεν, ουδέ ’ς σα περιβόλα,

επήγεν και ν’ εκόνεψεν ’ς σ’ Αγιά Σοφιάς την πόρταν.

Έδειξεν τ’ έναν το φτερόν ’ς σο αίμαν βουτεμένον.

Και ’ς σ’ άλλο το φτερόν αθε, χαρτίν βαστά γραμμένον.

Ατό κανείς ’κι αναγνώθ’, κανείς ’κι ξέρ’ ντο λέγει,

μηδέ κι ο Πατριάρχης μου με όλους τους παπάδες.

Κι έναν παιδίν, καλόν παιδίν, πάει και αναγνώθει.

Σίτ’ αναγνώθει, σίτα κλαίει, σίτα κρούει την καρδίαν:

Ναϊλλοί εμάς και βάι εμάς, ’πάρθεν η Ρωμανία.

- Ναϊλλοί εμάς και βάι εμάς οι Τούρκ΄ την Πόλ΄ επαίραν

επαίραν το βασιλοσκάμ΄ κι ελλάεν Αφεντία.

Μοιρολογούν τα εκκλησιάς κλαίγ’νε τα μαναστήρα

κι Αι-Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει και δερνοκοπάται.

Μη κλαις, μη κλαις, Αγιάννε μου και μη δερνοκοπάσαι

η Ρωμανία ΄πέρασεν η Ρωμανία ΄πάρθεν

Η Ρωμανία αν πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο.

- See more at: http://constantinoupoli.com/%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%B8%CE%B5%CE%BD-%CE%B7-%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%BF-%CE%B8%CF%81%CE%AE%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%BF%CF%8D/#sthash.w1y8YomO.dpuf

Με αφορμή το μάθημα που κάναμε στην Ιστορία αναφορετικά με τη βυζαντινή καστροπολιτεία του Μυστρά!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ Ι.Μ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ- ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΛΕΟΝΤΙΟΥ

ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ

Η Βασιλική και Σταυροπηγιακή Ιερά Μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας είναι ένα από τα πιο ιστορικά και σημαντικότερα μοναστήρια της Πελοποννήσου, με μεγάλη εθνική προσφορά.

Η ιστορία της μονής αρχίζει με τον Όσιο Λεόντιο, που υπήρξε και ο κτήτοράς της. Ο Όσιος Λεόντιος γεννήθηκε περί το 1377 στη Μονεμβασιά της Λακωνίας. Καταγόταν από αρχοντική οικογένεια. Ήταν υιός του Ανδρέα Μαμωνά, δούκα της Μονεμβασίας και της Θεοδώρας Παλαιολογίνας, κόρης του Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Δ' Παλαιολόγου. Μετά το θάνατο της μητέρας του έγινε μοναχός. Γύρω στα 1415-1420, φεύγει από το Άγιον Όρος και έρχεται στο όρος Κλωκός, βόρεια του Αιγίου και στη θέση, που σήμερα είναι το «Παλαιομονάστηρο» με τον απότομο βράχο, όπου και φτιάχνει το ασκηταριό του. 

Στη συνέχεια, με την συμπαράσταση των θείων του Θωμά και Δημητρίου Παλαιολόγων ιδρύει μεγαλοπρεπές μοναστήρι περί το 1450. Ο θαυμασμός των Παλαιολόγων για την αρετή του οσίου Λεοντίου ήταν μεγάλος και έτσι, δωρίζουν στη μονή τα Άχραντα Πάθη του Χριστού, δηλαδή τεμάχια από το Τίμιο Ξύλο, τον ακάνθινο Στεφάνι, την Χλαμύδα, τον Κάλαμο, τον Σπόγγο, τα καρφιά, τα οποία σώζονται άθικτα μέχρι σήμερα.

Η αρχική αυτή μονή του Αρχάγγελου Μιχαήλ, καταστράφηκε δύο φορές από τους Τούρκους το 1500 και 1620.

Μετά τη δεύτερη αυτή καταστροφή κτίζεται η νέα μονή στη σημερινή επίπεδη τοποθεσία κοντά στον Σελινούντα ποταμό, επ' ονόματι των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και γίνεται πλέον γνωστή ως μονή των Ταξιαρχών. Καταστρέφεται και πάλι το έτος 1772 από τους Τουρκαλβανούς κατά τα Ορλωφικά.

Σε διάστημα τριών ετών -δηλαδή το 1775- κτίζεται με τη σημερινή της μορφή η Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Το Καθολικό της είναι σταυρόσχημο, τετρακίονο, καμαρωτό, με οκταγωνικό τρούλο και μαρμαροσκάλιστα παράθυρα. Στολίζεται με αγιογραφίες των Δ.Κ.Φάνελλη, Α. Μανέλη και Ι. Οικονόμου.

Κατά την Τουρκοκρατία, η μονή ήταν πνευματικό κέντρο και εθνικός προμαχώνας. Μόλις κηρύχθηκε η επανάσταση, οι μάχιμοι μοναχοί της μονής κατέβηκαν στο Αίγιο και κατατάχθηκαν στο επαναστατικό σώμα του Γερμανού που πήρε μέρος στην πρώτη πολιορκία του Πατρινού κάστρου. Το Μάιο του 1821 η μονή των Ταξιαρχών γίνεται αποθήκη τροφίμων, διαφόρων πολεμοφοδίων μέχρι το 1827. Έτσι από την αρχή ως το τέλος του μεγάλου Αγώνα, η μονή των Ταξιαρχών υπήρξε μια αξιόλογη επαναστατική εστία. Ιδιαίτερη είναι η υλική προσφορά της μονής στην επανάσταση του 1821. Στο χειρόγραφο κώδικα του μοναστηριού αναγράφονται με λεπτομέρεια τα χρηματικά ποσά, τα ασημικά κλπ, που δόθηκαν για τον αγώνα και μάλιστα πολλές φορές ύστερα από δανεισμό γιατί το μοναστήρι ήταν χρεωμένο με μεγάλο τόκο.

Στον αιώνα μετά την απελευθέρωση, η μονή γνώρισε άνθιση. Έφτασε να έχει μέχρι 150 μοναχούς και μοναχοπαίδια. Είχε γίνει μια πολυάνθρωπη μοναχική κοινότητα, με μεγάλη κοινωνική προσφορά. Σήμερα έχει μικρό αριθμό μοναχών, οι οποίοι πιστοί στη Ορθόδοξη μοναχική παράδοση και υπό την πνευματική καθοδήγηση του Καθηγουμένου Αρχιμανδρίτου π. Καλλινίκου, συνεχίζουν την μακραίωνη ιστορία και προσφορά της μονής.

 Τα άχραντα πάθη

Αποτελούν πνευματικό θησαυρό και καύχημα της μονής. Δώρο των Θωμά και Δημήτριου Παλαιολόγων στον κτήτορα της μονής, ανεψιό τους, Όσιο Λεόντιο. Μέσα σε υστεροβυζαντινό κιβώτιο φυλάσσονται μεγάλα τεμάχια Τίμιου Ξύλου, ακάνθινου Στεφάνου, Χλαμύδας, λίθων από τον Πανάγιο Τάφο. Οι χριστιανοί της περιοχής τρέφουν μεγάλη ευλάβεια στο μεγάλο αυτό θησαυρό της πίστης, ώστε ανέκαθεν όταν έχουν προβλήματα επιδημιών, ξηρασίας κλπ, ζητούν τη μεταφορά των "Αγίων Παθών" στο χωριό τους.

Ιερά λείψανα

Στη μονή βρίσκεται η Κάρα του κτήτορά της, Οσίου Λεοντίου. Επίσης, υπάρχουν λειψανοθήκες με λείψανα: του Αγ. Ιωάννου Προδρόμου, του Αγ. Ιωάννη του Ελεήμονος, του Αγ. Χαραλάμπους, μέρος της κάρας του Αγ. Ξενοφώντος, του Αγ. Γεωργίου, του Αγ. Παντελεήμονος, του Μεγάλου Βασιλείου, της Αγ. Μαρίνης, του Αγ. Αρτεμίου, μέρος της κάρας της Αγ. Κυριακής, του Αγ. Στεφάνου, μέρος της χείρας του Αγ. Αρέθα κ.ά.

Περιοχή – πρόσβαση - πληροφορίες

Η μονή βρίσκεται στη δεξιά όχθη του Σελινούντα ποταμού, κάτω από το βουνό Kλωκός, μέσα σε υπέροχη βλάστηση και άφθονα νερά. Το μοναστήρι απέχει από το Αίγιο 15 χλμ. Ο δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος. Αρχίζει από την Kουλούρα Αιγίου, διασχίζει το χωριό Μαυρίκι (Βόβοδα) και ακολουθώντας τη δεξιά όχθη του ποταμού -αφού τον περνά- φτάνει στο μοναστήρι. Η διαδρομή είναι εξαιρετικά όμορφη και αποζημιώνει τον επισκέπτη-προσκυνητή.

Η μονή είναι επισκέψιμη όλη την ημέρα, εκτός 13.00-16.00 κατά το χειμερινό ωράριο και εκτός 13.00-17.00 κατά το θερινό ωράριο.

Το μοναστήρι πανηγυρίζει στις 8 Νοεμβρίου την εορτή των Αρχαγγέλων και στις 11 Δεκεμβρίου τη μνήμη του ιδρυτή της, Οσίου Λεοντίου του Μονεμβασιώτου.

Πηγή: Δήμος Αιγιαλείας,  Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας  im-ka.gr

Πώς οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης ανακυκλώνουν, ταΐζοντας τα αδέσποτα!!!

Οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης ανακάλυψαν  έναν πρωτότυπο τρόπο για να βοηθήσουν τα αδέσποτα ζώα, φροντίζοντας ταυτόχρονα και το περιβάλλον.
Τοποθέτησαν κουτιά ανακύκλωσης, όπου οι πολίτες μπορούν να πετάνε τα μπουκαλάκια νερού που χρησιμοποιούν, αδειάζοντας μάλιστα το νερό που περισσεύει σε ένα σημείο από όπου μεταφέρεται στο μπολάκι που ποτίζονται τα αδέσποτα.
Το κουτί αυτό της ιδιαίτερης ανακύκλωσης, μεταφέρει μηχανικά εκτός από το νερό και ξηρή τροφή, στο μπολ με το φαγητό που τρώνε τα αδέσποτα, και αυτή είναι η ανταμοιβή της ευσυνειδησίας του πολίτη να ανακυκλώσει προσφέροντας τροφή στα αδέσποτα ζωάκια.
Η ανακύκλωση αδειάζει τροφή ισάξιας του ποσού, που κοστίζει το ανακυκλωμένο μπουκάλι.
Και όλοι είναι ευχαριστημένοι: περιβάλλον, άνθρωποι και αδέσποτα
Δείτε στο βίντεο, πώς γίνεται.

Mια νέα ιστοσελίδα αφιερωμένη στην Πόλη που μας άρεσε πολύ!!!!

http://constantinoupoli.com/

Φτιάχνοντας ένα βυζαντινό ψηφιδωτό δάπεδο!!!!!

Σήμερα, μπήκαμε για λίγο στο παλάτι του Ιουστινιανού και κλέψαμε το μυστικό σχέδιο για το ψηφιδωτό δάπεδο που ετοιμάζει για το αυτοκρατορικό δωμάτιο! Η κάθε ομάδα είχε ως έργο να κολλήσει τις ψηφίδες των τεσσάρων ξεχωριστών μερών του ψηφιδωτού, ενώ η 5η ομάδα φιλοτέχνησε το χρυσό σταυρό που θα διακοσμεί το κέντρο!

Ο Δ. Χόρν και η Έλλη Λαμπέτη απαγγέλνουν το ποίημα του Κ. Καβάφη, " Η Πόλις"

Είπες· «Θα πάγω σ άλλη γη, θα πάγω σ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ είν η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ όλην την γη την χάλασες.

Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ Η ΕΥΑΝΘΙΑ ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑ ΣΤΟ ΖΩΓΡΑΦΕΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ

Χαλκηδόνα, η Eλληνική κοινότητα της ασιατικής Πόλης (TRAILER) from Gregory Oikonomidis on Vimeo.

ΕΝΑ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΧΑΜΕΝΟ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ...

Σήμερα είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε το παιχνίδι "τζαμί" και να αναβιώσουμε ένα όμορφο παραδοσιακό και ξεχασμένο παιχνίδι!! Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Μαρία Καβούνη για την ευκαιρία που μας έδωσε να πάρουμε και εμείς μέρος με αυτό το βιντεάκι στη γιορτή αναβίωσης παιδικών μικρασιατικών παιχνιδιών από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ν. Πλαστήρα "Αιγιεύς" και το ΑΓΑΦΡΟΝ.Τέλος ευχαριστούμε πολύ τη δασκάλα Φυσικής Αγωγής του σχολείου μας κ. Αλεξάνδρα Γεωργάκη για τη βοήθειά της με σκοπό να μάθουμε τους κανόνες του παιχνιδιού και να βγει αυτό το τόσο όμορφο αποτέλεσμα!!! ΤΖΑΜΙ....!!!